We krijgen een nieuwe koning, en hij is afkomstig uit een kleurrijke familie (deel 13). Een van de raarste geruchten die je over het koninklijk huis kunt horen, gaat over Juliana. Beatrix zou niet haar oudste dochter zijn, dat zou Marie-Claire Roovers zijn. De vader? Prins Hendrik. (Mensen die dit geloven denken overigens ook dat Juliana geadopteerd is en dat Hendrik dus niet haar vader was.) Het lijkt me een verzinsel en dat is merkwaardig, want het leven van Juliana en Bernhard was al zo schilderachtig dat je er niks bij hoeft te bedenken.
De geboorte van Juliana in 1909 was nogal een opluchting, want Wilhelmina had al vier miskramen gehad, maar nog steeds was de koninklijke familie vrij klein. Het was dan ook belangrijk dat er ook voor Juliana ‘een goede partij’ gevonden werd en dat leek Bernhard von Lippe-Biesterfeld wel te zijn, afkomstig uit een verarmde Duitse familie van lage adel. Het huwelijk was iets minder opzichtig gearrangeerd dan eerdere Oranjehuwelijken en bovendien was Bernhard geen familie, ook een uitzondering. (Wie kritiek heeft op het Koningslied van John Ewbank kan trouwens bedenken dat bij het huwelijk van Juliana en Bernhard het Horst Wessel-Lied gespeeld werd.)
Toch was het een merkwaardig stel: Juliana hield toespraken vol pacifistische idealen, onder meer in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, en de militaristische Bernhard, met zijn voorliefde voor uniformen, voormalig lid van de NSDAP en volgens Churchill ‘de enige man die genoot van de Tweede Wereldoorlog’. En over de oorlog gesproken: al in de jaren ’30 correspondeerde Bernhard met Hitler en dan is er nog het eeuwige gerucht over de stadhoudersbrief, een brief uit april 1942 waarin Bernhard Hitler zou hebben aangeboden om stadhouder te worden. Bernhard ontkende het na de oorlog en in 2004 loofde hij zelfs een beloning van een miljoen euro uit voor degene die het bestaan van de brief kon bewijzen. Hoe dan ook, Bernhard vloog tijdens de oorlog over de hele wereld en aangezien Juliana in Canada zat, kon Bernhard er in Londen best een paar maîtresses op na houden. Na de oorlog harkte de prins nog wat geld binnen via het Wiedergutmachungsverdrag; in de oorlog had hij 87.000 Reichsmark op een familierekening in Duitsland staan, maar dat geld was in 1945 onder beslag van het Britse Militaire Gezag gekomen. In 1963 kreeg hij het terug, maar door wat creatief gereken was het afgerond op een miljoen mark.
In de oorlog zagen Bernhard en Juliana elkaar nauwelijks en na de oorlog raakte Juliana de weg kwijt door achter een gebedsgenezeres, Greet Hofmans, aan te hobbelen. Bernhard voelde zich vrij om het met andere vrouwen aan te leggen en heeft dan ook ten minste twee dochters met andere vrouwen. Getrouwd, maar de ene minnares na de andere. Een autoliefhebber, maar hij begon zijn ontbijt dagelijks met een biertje. Lid van de NSDAP, maar ook de held van het verzet. Fanatiek jager, maar ook de eerste president van het Wereld Natuur Fonds. Juliana, die maffe koningin die achter wichelroedes aanhobbelde, is al half vergeten, maar over Bernhard houden de verhalen nooit op. De een vindt het een charmante boef, de ander vindt het een crimineel die het koningshuis aan de rand van de afgrond bracht. Google maar eens op Lockheed, Northrop, Bilderberg, stadhoudersbrief of Pranananda – of lees Agent Orange. Bernhard reageerde zelf op allerlei affaires in interviews met de Volkskrant die pas na zijn dood gepubliceerd werden. Volgens een boek dat komende week verschijnt vond Beatrix dat hoogverraad.
Vanwege de troonswisseling op 30 april 2013 presenteerde ik mijn volgers op social media een korte serie over de kleurrijke geschiedenis van de Oranjes.
