We krijgen een nieuwe koning, en hij is afkomstig uit een kleurrijke familie (deel 18): sex sells. Prins Claus zei jaren terug dat linten knippen de core business van het Koninklijk Huis was, maar toen zag hij de echte core business even over het hoofd – zorgen voor opvolging.
Tegenwoordig doen koningen, koninginnen, prinsen en prinsessen aan liefde; kijk maar naar de Zweedse kroonprinses Victoria, die met haar fitnesstrainer trouwde. En dat terwijl de bladen jarenlang speculeerden over een koninklijk huwelijk van Victoria en ‘onze’ Willem-Alexander. Ook de Oranjes zijn overgestapt van gearrangeerde huwelijken op de liefde, want anders was Johan Friso natuurlijk nooit getrouwd met de voormalige ‘zeilvriendin’ van Klaas Bruinsma. En Willem-Alexander? Er zijn wel wat geruchten dat prins Bernhard al sinds de oorlog contact had met de familie Zorreguieta, maar dat gelooft bijna niemand. Beatrix gaf in de jaren ’60 wel te kennen dat ze wilde trouwen met ‘iemand van adel’, en via een notariszoon en een schaapherder kwam ze uiteindelijk bij Claus terecht, een intelligente Duitser die inderdaad van adel was (al was het wel lage adel). Voor die tijd werden huwelijken gearrangeerd, omdat het gepast was om te trouwen met iemand van adel maar nog vaker omdat het politiek handig was: de koninklijke huwelijken als voorloper van de Europese Unie. Die gearrangeerde huwelijken waren niet altijd even gelukkig en het was dan ook de normaalste zaak van de wereld dat je er nog wat maîtresses of minnaars op nahield. Nu geldt Bernhard als een charmeur, maar eigenlijk was hij op liefdesgebied maar een krabbelaar, met niet meer dan twee buitenechtelijke kinderen (overigens werd gezegd dat zijn moeder ook een ‘tolle Lola’ was). Prins Hendrik presteerde al beter; naar verluidt nam hij al direct zijn maîtresse mee toen hij in Nederland kwam wonen en toen Hendrik dood was, betaalde Wilhelmina nog jarenlang allerlei vrouwen die kinderen van hem hadden. Hoeveel buitenechtelijke kinderen Hendrik precies had is niet bekend, de aantallen die genoemd worden zijn 1, 2, 5 en ‘een hele sliert’. Om de seksuele escapades van Hendrik enigszins overzichtelijk te houden, werd hij min of meer onder toezicht geplaatst van François van ‘t Sant, die zijn huis beschikbaar stelde voor Hendriks capriolen met dames van plezier. Ongemakkelijk, maar niet overbodig nadat de prins bij een Amsterdamse hoer had afgerekend door een deel van de kroonjuwelen achter te laten. Ook andere Oranjes konden er wat van: Willem van Oranje trouwde vier keer, kreeg bij zijn vier vrouwen 15 kinderen en slaagde er desondanks nog in ook andere vrouwen te bezwangeren (in ieder geval 1). Dat een van zijn vrouwen zwanger raakte van een ander, vond Willem overigens minder geslaagd. En dan was er nog prins Maurits (1567-1625), die altijd weigerde te trouwen maar wel 8 kinderen bij 6 verschillende vrouwen had. Toch waren het niet alleen de mannen die graag eens met deze of gene het bed in doken, ook de vrouwen hielden er wel van. Neem bijvoorbeeld prinses Marianne, een dochter van koning Willem I. Ze trouwde, maar viel daarna voor haar koetsier. Er deden echter veel wildere verhalen over haar de ronde. Ze had dat niet van een vreemde, want ook haar vader had een indrukwekkend aantal kinderen, net als de koningen Willem II en Willem III. De Oranje Kampioen Bastaardkinderen is zonder enige tegenstand stadhouder Willem V, die slappe stadhouder die naar Engeland vluchtte. Hoewel hij een manke alcoholist zonder voortanden was, had hij een indrukwekkend aantal kinderen. De aantallen zijn niet bekend, maar aangenomen wordt dat het er tientallen waren, misschien wel honderden. Zou er ooit een Oranje komen die hem overtreft?
Vanwege de troonswisseling op 30 april 2013 presenteerde ik mijn volgers op social media een korte serie over de kleurrijke geschiedenis van de Oranjes.
